wszystko co czułam, czułam wewnątrz do teraz. czuję tysiąc kilogramów na mojej piersi. tuż pod powierzchnią skóry, ale nie wewnątrz. ponieważ po raz pierwszy od dawna to nie ja zadaję sobie ból. nie wiem czy zasłużyłam na to uczucie. i nie wiem czy ona zasłużyła na to uczucie. może to kara za wszystkie nasze wspólne, słodkie grzechy. a może to tylko moja kara za całe zło, które wyrządziłam. teraz czuję się lepiej niż chwilę temu. może jedyny sposób na pozbycie się ucisku to wypłakanie kropel deszczu i wyparcie się wspomnień. nie ma odpowiedzi na to pytanie. nie mogę zdecydować czego chcę, co powinnam, co jestem Ci winna. chcę się obudzić z tego koszmaru, chcę otworzyć oczy i widzieć świat tak, jak widziałam go kiedyś. a jeśli to nie sen, chcę zasnąć i się nie obudzić. chcę spać w takim świecie.
Posty
Wyświetlanie postów z sierpień, 2019